"Fakt" przypomniał o jego nie zagojonej ranie w sercu. Aktor opowiedział o tragedii, jaką przeżył wraz ze swoją ówczesną żoną Agnieszką Rogalską. Ich kilkumiesięczny synek Kajetan zmarł na rękach ojca.
"Jestem tatą"
Taki tytuł nosi książka Joanny Drosio-Czaplińskiej, w której Bartłomiej Topa opowiada o tym, co spotkało jego i malarkę Agnieszkę Rogalską. Opowiedział o rozdartym sercu i chwilach tak trudnych, że do dzisiaj pamięta je, jakby wszystkie miały miejsce parę godzin temu. Żaden rodzic nie powinien przeżywać własnych dzieci...
Bartłomiej Topa był wówczas mężem malarki Agnieszki Rogalskiej. Jego kariera aktorska nabierała tempa, a sam aktor stawał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich aktorów. Gdy parze urodził się Kajtek, udało mu się przeżyć jedynie kilka miesięcy. Wada jego maleńkiego serca nie pozwoliła na więcej. Bartłomiej Topa wspomina:
Kajtek, mój drugi syn, umarł, gdy miał siedem miesięcy. Wada serca. Jeden na kilka tysięcy takich przypadków. To było w szpitalu w Łodzi, trzymałem go na ręku, za palce. A on siniał z minuty na minutę, na moich oczach. Nic nie mogłem zrobić. Odszedł. To był moment, kiedy zdałem sobie sprawę z tego, że jestem, kur..., w jakimś totalnym Matriksie...
Po tej strasznej tragedii, para rozstała się, jednak aktor i zapewne malarka, czuje wciąż obecność synka Kajetana. Aktor mówi, że przez tych kilka miesięcy zdążyła wytworzyć się więź między ojcem i synem. Wciąż czuje przy sobie obecność zmarłego dziecka...
Rozdarte serce
Każdy, kto stracił dziecko, niezależnie od tego, czy zmarło po urodzeniu, czy jeszcze w brzuszku mamy wie, ile wówczas ubywa z człowieka. Tej straty po prostu NIE DA SIĘ załatać nikim, ani niczym. Prawdą jest to, że wokół nas jest mnóstwo milczących rodziców "Niebiańskich Dzieci" i dopóki sami nie doświadczymy tej potwornej straty, dopóty nie będziemy wiedzieli, że spora część ich serca i duszy wróciła na chwilę do Nieba...
Zatem wszystkim Niebiańskim Matkom i Ojcom już na zapas życzę, aby ich pociechy na zawsze wtarły się w ich serca i chroniły je od bólu...
