Zatrucie grzybami, które jest szkodliwym skutkiem spożycia toksycznych substancji obecnych w grzybie, wystąpiło w wielu wiejskich populacjach. Trujące grzyby zawierają wiele różnych toksyn, które mogą znacznie różnić się toksycznością.

Toksyczne grzyby mogą trwale uszkodzić narządy wewnętrzne lub nawet zabić

Toksyny, na których moc wpływa wiele zewnętrznych i wewnętrznych czynników obecnych wokół grzyba, są metabolitami wtórnymi wytwarzanymi w określonych szlakach biochemicznych w komórkach grzyba. Zatrucie grzybami jest zwykle wynikiem spożycia dzikich grzybów po błędnej identyfikacji toksycznego grzyba jako gatunku jadalnego. Najczęstszym powodem tej błędnej identyfikacji jest bliskie podobieństwo pod względem koloru i ogólnej morfologii toksycznych gatunków grzybów do gatunków jadalnych.

Objawy zatrucia grzybami mogą wahać się od lekkiego dyskomfortu żołądkowo-jelitowego, wymiotów do śmierci. Może się również różnić od rozstroju żołądka do zagrażającej życiu niewydolności narządów prowadzącej do śmierci. Okres inkubacji może trwać od jednego dnia do kilku tygodni, po czym wystąpią poważne objawy i przed tym czasem toksyny musiały zaatakować nerki lub wątrobę.

Jakie grzyby są jadalne, a jakie tylko takie udają

"Gazeta Krakowska" publikuje listę grzybów, oraz ich opis. Podajemy kilka przykładów.

Najpopularniejsze z jadalnych są u nas:

Borowik szlachetny (prawdziwek) Ma duży mięsisty kapelusz o średnicy 6-25 cm. Powierzchnia kapelusza w różnych odcieniach brązu, dolna żółtawozielona lub biała, trzon biały. Biały miąższ po przekrojeniu nie zmienia barwy, przyjemnie pachnie i smakuje wybornie. Podgrzybek brunatny (borowik brunatny) Kapelusz duży, średnica 3-15 cm, ciemnobrązowy, od spodu dobrze widoczne jasnożółte rurki. Trzon 4-12 cm, dość gruby, walcowaty, jasnobrązowy. W miejscach uszkodzonych zmienia kolor, staje się zielononiebieski. Aromatyczny. Maślak zwyczajny Szeroki brązowy kapelusz o średnicy 5-15 cm pokryty lepką, łatwą do usunięcia skórką. Osadzony na niskim jasnożółtym trzonie z charakterystycznym pierścieniem. Na spodzie kapelusza widoczne żółtawe rurki. Maślak sitarz Szeroki brązowy kapelusz o średnicy 5-15 cm pokryty lepką skórką, osadzony na niskim jasnożółtym trzonie z charakterystycznym pierścieniem. Na spodzie kapelusza widoczne żółtawe rurki. Miąższ też jest lepki.

Pieprznik jadalny (kurka) Ma średniej wielkości żółty kapelusz, choć może być nawet biały. Starsze mają kształt lejkowaty i postrzępione brzegi kapelusza, u młodych jest on podwinięty. Trzon żółty, przeważnie krótki i wygięty, z zaostrzoną podstawą. Opieńka miodowa Ma żółtawobrązowy płaski okrągły kapelusz pokryty niewielkimi, nieco ciemniejszymi, lekko odstającymi łuseczkami.

Z tych niejadalnych, rozróżniamy wszelkie muchomory, oraz do złudzenia przypominające borowiki, czy kurki. Poniższy film nieco przybliży metodę rozpoznania toksycznych jegomości.


YouTube/TVBrodnica PROMEDIA

O tym się mówi: Anna Jantar w dniu, gdy odeszła, znała już tajemnicę męża. Zapoczątkowała ona duże zmiany, które nie miały szansy na rozwój

Zerknij: Wielki zmiany w życiu Piotra Kraśko. Dziennikarz żegna się z pracą. Co się stało