Polskie władze coraz bardziej zastanawiam się nad wprowadzeniem stanu epidemii. Jakie zmiany będą na nas czekały w związku z wprowadzeniem tego stanu? Jakie różnice znajdują się pomiędzy stanem zagrożenia epidemiologicznego a stanem epidemii?
Stan zagrożenia epidemiologicznego a stan epidemii? Czym się różnią?
Jak czytamy w „Wirtualnej Polsce”, stan zagrożenia epidemią wprowadza się wówczas, gdy na pewnym obszarze istnieje ryzyko wystąpienia epidemii. Wprowadza się go po to, by za działać zapobiegawczo.
Stan epidemii natomiast oznacza: „sytuację prawną wprowadzoną na danym obszarze w związku z wystąpieniem epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych dla zminimalizowania skutków epidemii".
Jak zdradza w rozmowie z Wirtualną Polską Mecenas Michał Modro między tymi dwoma stanami jest różnica, okazuje się, że bardzo znacząca.
– Stan epidemii to sytuacja, kiedy już wystąpiła epidemia. Stan zagrożenia poprzedza stan epidemii
– Minister wydaje rozporządzenie, wskazuje, gdzie wprowadzone są “strefy zero”. Dla przykładu, jeżeli dzisiaj najwięcej przypadków zakażeń mamy w województwie łódzkim, to można Łódź uznać za “strefę zero”.
Strefa zero oznacza to, że miasto może zostać na pewien czas zamknięte. Może zostać wprowadzony zakaz wjazdu lub wyjazdu do niego, a wszystkie granice miasta zostaną objęte nadzorem. Wszystko ze względu na to, by jak najbardziej ograniczyć „ucieczkę” wirusa z miasta.
Jak zaznacza prawnik, jeśli wprowadzone zasady nie dawałyby odpowiednich skutków, można by było także wprowadzić stan nadzwyczajny. Co to takiego?
Stan nadzwyczajny wprowadzony został by wówczas wtedy, kiedy rząd uznałby, że nie tylko bezpieczeństwo obywateli jest zagrożony. Musiałoby zacząć brakować żywności, wody, energii itd.
Ustawa o stanie epidemii. Co się w niej znajduje?
Art. 46. Ogłaszanie i odwoływanie stanu zagrożenia epidemicznego lub epidemii
- Stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, w drodze rozporządzenia, na wniosek państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.
- Jeżeli zagrożenie epidemiczne lub epidemia występuje na obszarze więcej niż jednego województwa, stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii ogłasza i odwołuje, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego.
- Ogłaszając stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, minister właściwy do spraw zdrowia lub wojewoda mogą nałożyć obowiązek szczepień ochronnych na inne osoby niż określone na podstawie art. 17 obowiązkowe szczepienia ochronne, ust. 9 pkt 2 oraz przeciw innym zakażeniom i chorobom zakaźnym, o których mowa w art. 3 stosowanie przepisów ustawy, ust. 1.
- W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, można ustanowić:
1) czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się,
2) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych,
3) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,
4) zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności,
5) obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów,
6) nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych przewidzianych planami przeciwepidemicznymi,
7) obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 3, oraz grupy osób podlegające tym szczepieniom, rodzaj przeprowadzanych szczepień ochronnych
- uwzględniając drogi szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz sytuację epidemiczną na obszarze, na którym ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii
- Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są:
1) niezwłocznie ogłaszane w odpowiednim dzienniku urzędowym, zgodnie z przepisami o ogłaszaniu aktów normatywnych;
2) wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
- Wojewoda ma obowiązek poinformowania obywateli o obowiązkach wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 1-4, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie.
