Jej ojciec wkrótce znalazł inną kobietę, ale Krysia już poszła na studia i przeniosła się do akademika w innym mieście.
Po ukończeniu studiów, jako doskonała studentka, została przydzielona do dobrego przedsiębiorstwa, gdzie rzuciła się w wir pracy. To tam poznała swojego przyszłego męża.
Mieli skromny ślub, na którym byli tylko najbliżsi przyjaciele i matka Jacka, Katarzyna. Prawdopodobnie najbardziej cieszyła się ze szczęścia młodych ludzi i w kilku toastach życzyła im, aby jak najszybciej dali jej wnuka.
Życzenia teściowej spełniły się dokładnie dziewięć miesięcy później, a Krysia i Jacek mieli cudownego Patryka. Początkowo Krysia nie wiedziała, jak podejść do dziecka, a Katarzyna, która przez wiele lat pracowała jako nauczycielka w przedszkolu, pomogła jej we wszystkim.
Opieka babci otaczała wnuka od pierwszego dnia jego narodzin. Jedzenie po odstawieniu od piersi było zawsze najświeższe, od gorącego do zimnego, babcia mogła spędzać godziny z wnukiem, bawiąc się samochodami, budując wieże i rysując samoloty. Czytali wszystkie książki dla dzieci i uczyli się wierszy.
Zazwyczaj Patryk był przywożony do babci w piątek wieczorem i odbierany w poniedziałek rano, tuż przed wyjściem do pracy. Oczywiście seniorka była zmęczona weekendem z dzieckiem, ale nie narzekała i pozwoliła synowi i synowej spędzić razem sobotę i niedzielę.
Po kilku miesiącach Katarzyna zdała sobie sprawę, że jej minimalna emerytura nie wystarcza dla niej i Patryka, który szybko dorastał i wymagał sporych wydatków. Babcia poprosiła synową, aby jakoś pomogła jej z pieniędzmi, ale spotkała się z całkowitym niezrozumieniem, słuchając wyrzutów o "płaceniu za własnego wnuka".
Jej syn interweniował i niewielka kwota została przelana na kartę Katarzyny, aby kupić jedzenie i rzeczy dla wnuka.
Tak było aż do szkoły, po czym Patryk wrócił do mamy. Jego ojca nie było już w domu, ponieważ Krysia rozwiodła się, uważając, że mąż za mało zarabia, i ciągle robiła mu wyrzuty z powodu pieniędzy, które przekazywali Katarzynie.
Patryk bardzo przyzwyczaił się do swojej babci, a jego matka przyzwyczaiła się do prawie całkowitej wolności. Babcia nadal wychowywała swojego wnuka jako ucznia.
Zabierała go do szkoły artystycznej, do sekcji judo, przyprowadzała do domu, razem odrabiali lekcje, a późnym wieczorem, kiedy Krysia wracała z pracy, Katarzyna szła po wnuka.
Nauczyciele i rodzice nie byli już zaskoczeni, widząc babcię obok Patryka zamiast mamy, ponieważ przyzwyczaili się do tego przez lata nauki.
Wnuk konsultował się z babcią, gdy wybierał swoją przyszłą specjalizację i zadowolił babcię doskonałymi ocenami na pierwszym roku. Latem, kiedy był w zespole budowlanym, przyszedł telegram od jego matki, że jego babcia zmarła nagle. Wnuk zdążył na pogrzeb i długo stał przy świeżym grobie, wspominając wszystkie te wspaniałe chwile w życiu, które dała mu babcia.
Patryk i Lena, jego koleżanka z klasy, pobrali się zaraz po ukończeniu instytutu i zaczęli mieszkać w mieszkaniu babci. Pewnego dnia, przeglądając rzeczy w szafie, Patryk natknął się na stary album ze zdjęciami.
Zrobiła go jego babcia i były tam wszystkie jego zdjęcia z dzieciństwa i szkoły, wiele z nich z babcią. Spędzili z Leną cały wieczór, oglądając album. Patryk opowiedział żonie o cudownych chwilach spędzonych z babcią, o tym, że wszystko, co osiągnął, zawdzięcza właśnie jej.
Lena była już w czwartym miesiącu ciąży, a lekarz wyznaczył jej kolejne USG, aby monitorować rozwój płodu i określić płeć przyszłego dziecka. Patryk był bardzo szczęśliwy z tego powodu i natychmiast zadzwonił do swojej mamy.
Tak się złożyło, że telefon był na głośnomówiącym, Lena słyszała całą ich rozmowę. Najpierw było dyskretne "gratulacje", a potem matka nagle powiedziała:
- Mam nadzieję, że nie oczekujesz, że będę cały czas siedzieć z wnuczką? Jestem jeszcze za młoda, żeby pracować jako babcia! Czasami mogę chodzić z wózkiem, ale to nie będzie system, więc pomyśl, jak wychować córkę.
Patryk był po prostu zaskoczony po takim "zimnym prysznicu" od swojej mamy i odpowiedział jej:
- Nie martw się, poradzimy sobie sami... - i zniechęcony wyłączył telefon.
Lena przytuliła go i uspokoiła... W końcu była jeszcze druga babcia...
