Kobieta wzięła butelkę i powoli poszła na koniec korytarza. Lusia, wolontariuszka, poszła za nią, to był jej pierwszy dzień tutaj i nie znała się na szpitalu. Weszły na oddział i to, co zobaczyły, zaparło Lusi dech w piersiach, a łzy napłynęły jej do oczu.
Sześciomiesięczne dziecko z domu dziecka leżało tam zupełnie samo. Było już jasne, że dziecko źle się czuje, ma gorączkę i ciężko oddycha. Jednak dziecko nie płakało, a jedynie ledwo wzdychało.
Dzieci, które zostały porzucone przez rodziców, zazwyczaj szybko przestają płakać, w przeciwieństwie do dzieci, które leżą tutaj ze swoimi matkami. One mogą wpadać w złość przez cały czas, wiedząc, że ich matka szybko przybiegnie i ochroni je przed całym światem.
Zapomnieli go nawet nakarmić. Maluch łapczywie chwycił ustami smoczek — był po prostu głodny i to od dłuższego czasu. Lusia nie mogła zrozumieć, jak ktokolwiek mógł zapomnieć o bezbronnym, chorym dziecku, które było całkowicie zależne od innych. "Jak mogłaś o nim zapomnieć?" dziewczyna mimowolnie wybuchła.
Od tego dnia Lusia często zaglądała do dziecka. Wkrótce poczuł się lepiej, a nawet zaczął się uśmiechać. Po wyzdrowieniu dziecko zostało zabrane z powrotem, ale Lusi udało się dowiedzieć, że dziecko zostanie adoptowane przez pewną parę.
Koniec tej historii był szczęśliwy, a Lusia stała się prawdziwą "szpitalną mamą" dla samotnych dzieci, które były tu hospitalizowane. Dziewczyna przekonała się, że czasami łagodne podejście i miłość mogą zdziałać cuda — nawet jeśli wszystko wydaje się beznadziejne.
O tym pisaliśmy ostatnio: Koniec współpracy z Telewizją Polską dla Aleksandra Sikory. Znane kulisy jego odejścia
